Er bestaat niets anders dan de beleving van dit moment door jou. Jouw werkelijkheid. Al het andere is fantasie, een gedachte, een verhaal. Die bedenksels worden óók door jou waargenomen. Hoe meer je aandacht gaat naar jouw verhalen om je directe beleving heen, hoe minder intiem je je verbonden voelt met de beleving, met deze werkelijkheid. Je aandacht gaat dan naar goed- of afkeuring van wat je beleeft, naar de betekenis die je geeft aan wat je ervaart, naar vergelijkingen met eerdere ervaringen, in plaats van naar de pure beleving zelf. Je zou kunnen zeggen: hoe meer je denkt, hoe minder je leeft. Als je in je gedachtewereld leeft is er nog steeds alleen dit moment, maar dat heb je dan gereduceerd tot een fantasie. Een fantasie die je aanziet voor de werkelijkheid. ‘Het gaat slecht met de wereld, we leven op de rand van de ondergang!’ is zo’n fantasie. Of: ‘Ik heb een zwaar leven, want mijn jeugd was een hel!’ Je zit in de zon, om je heen fluiten de vogels, en je roept dat het allemaal één doffe ellende is. Wat klopt er niet in dat plaatje?
Als je je directe ervaring verruilt voor gedachten over toekomst en verleden, en die meer voor waar aanziet dan dat wat écht is – namelijk dit hier en nu – loop je de kans dat je het leven als akelig ervaart. Als klein kind was je zo goed in het beleven van de werkelijkheid, je ging er helemaal in op. Maar nu hou je afstand en reserve, en je gelooft dat alles eigenlijk anders zou moeten zijn dan het is.
Maak jij je leven inderdaad donkerder dan het misschien is? Richt dan je aandacht eens op de natuur. Ga wandelen in het bos, in het park of door de weilanden. Zie al die nuances groen, voel de wind, de zon of de regen op je huid, luister naar het gekwetter van een veldleeuwerik verderop. Hoor het ruisen van de wind door de eiken of het riet, snuif de geur op van de dennenbomen, het pas gemaaide gras, de koeienmest. Hurk eens neer bij een mierennest of een beek met kleine visjes. En óók: wees lief voor de knoop in je buik, de pijn in je hart of de moeheid achter je ogen door ook dát ter ervaren zoals het is. Zo ervaar je de werkelijkheid van dit moment. Wie zegt dat jij je blij zou moeten voelen? Ook je pijn is de werkelijkheid van dit moment.
Maar al die gedachten die jou somber, boos of machteloos maken gaan niet over hier en nu. Bijt je er daarom niet in vast alsof ze de waarheid zijn. Stel ze uit, liefst tot sint-juttemis, je hebt ze immers al zo vaak gedacht en ze maken je niet gelukkiger. Kortom, leef hier en nu. En weet: hier en nu is er niets aan de hand, het is precies zoals het moet zijn. Daarin mag je ontspannen.
Recente reacties